- riban
- riban m. ruban; copeau. « L'aubo fai flouta sus li clar lou riban blanc de sa centuro » Th. Aubanel. voir copèu, estèla, favor, frison
Diccionari Personau e Evolutiu. 2015.
riban
Regardez d'autres dictionnaires:
Riban — Rib an, n. See {Ribbon}. [Obs.] Piers Plowman. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
rīban — *rīban germ., stark. Verb: Verweis: s. *reifan s. reifan; … Germanisches Wörterbuch
þrīban — *þrīban germ., stark. Verb: Verweis: s. *þreiban s. þreiban; … Germanisches Wörterbuch
riban — scriban … Dictionnaire des rimes
qəribanə — z. <ər. qərib və fars. . . . anə> Qərib kimi; itaətlə, həqiranə. Mən öyrənmişəm tənha, qəribanə dərd qüssə çəkməyə, Allah kərimdir, get! N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəribanə — ə. və f. yad adam kimi, qərib kimi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ribantai — ×ribañtai (plg. vok. dial. Reffbänder) sm. pl. (2) burių pritraukiamieji raiščiai: Ribañtų vėjas (apie labai smarkų vėją) [K]; N … Dictionary of the Lithuanian Language
ribambelle — [ ribɑ̃bɛl ] n. f. • 1790; o. i., p. ê. de riban, altér. de ruban, et rad. onomat. bamb « balancement » 1 ♦ Longue suite (de personnes ou de choses en grand nombre). ⇒ cortège, flopée, kyrielle, quantité, fam. tapée. « fais lui un enfant, deux… … Encyclopédie Universelle
ribaud — ribaud, aude [ ribo, od ] adj. et n. • XIIe; de l a. fr. riber « faire le débauché », a. haut all. rîban « frotter » → ribote ♦ Vx Débauché, débauchée. « Cette ribaude [...] qui crie et hurle, et entremêle ses caresses immondes de baisers avinés… … Encyclopédie Universelle
reiben — schubben (mittelniederdt.) (umgangssprachlich); schubbern (norddt.) (umgangssprachlich); scheuern; trocknen; abtrocknen; abfrottieren; trockenreiben; abreiben; frottieren; wegpolieren; … Universal-Lexikon
