- lasami
- lasani, lasàmi, lasàni m. labre paré; paon de mer
Diccionari Personau e Evolutiu. 2015.
lasami
Regardez d'autres dictionnaires:
Hubert Orłowski — Prof. Hubert Orłowski – Erste Polnisch Deutsche Sommerakademie in Ciążeń – Juli 2006 Hubert Orłowski (* 22. Mai 1937 in Podlejki, Ermland) ist ein polnischer Germanist, ordentlicher Professor im Ruhestand der Adam Mickiewicz Universität Posen,… … Deutsch Wikipedia
bór — m IV, D. boru, Ms. borze; lm M. bory «duży, gęsty, stary las iglasty lub z przewagą drzew iglastych» Bór sosnowy, świerkowy, mieszany. Odwieczny, nieprzebyty bór. Zabłądzić, zaszyć się w borze. Bór szumi. ◊ Iść, chodzić borem, lasem «iść, chodzić … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
lesistość — ż V, DCMs. lesistośćści, blm «stosunek powierzchni porośniętej lasami do ogólnej powierzchni terenu, wyrażony w procentach; stopień zalesienia» … Słownik języka polskiego
lesisty — lesistytszy «obfitujący w lasy, zarosły, pokryty lasami» Lesiste tereny, wzgórza … Słownik języka polskiego
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
przekraść się — dk Vc, przekraść siękradnę się, przekraść siękradniesz się, przekraść siękradnij się, przekraść siękradł się, przekraść siękradłszy się przekradać się ndk I, przekraść sięam się, przekraść sięasz się, przekraść sięają się, przekraść sięaj się,… … Słownik języka polskiego
siedem — m. os. siedmiu; DCMs. siedmiu, N. siedmioma, siedmiu «liczebnik główny oznaczający liczbę 7» Siedmiu chłopców idzie (szło) do szkoły. Uczył się z siedmioma a. z siedmiu kolegami. Przez siedem dni była chora. ◊ Siedem cudów świata «siedem słynnych … Słownik języka polskiego
wędrówka — ż III, CMs. wędrówkawce; lm D. wędrówkawek 1. «wędrowanie (chodzenie, jeżdżenie); podróż, podróżowanie, wycieczka, spacer» Daleka, długa, piesza wędrówka. Samotna, wakacyjna, krajoznawcza wędrówka. Wędrówka pieszo, samochodem, koleją, rowerem.… … Słownik języka polskiego
